Prof. dr hab. Marian Kubasiewicz (1921-1997) ukończył w roku 1950 Wydział Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W 1952 na podstawie rozprawy, którą wykonał pod kierunkiem profesora Antoniego Banta, uzyskał stopień naukowy doktora. W roku 1954 rozpoczął prace w organizowanej Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie.
1 stycznia 1955 roku dr Marian Kubasiewicz objął funkcję kierownika Katedry Anatomii Zwierząt. W roku 1959 na łamach wydawnictwa Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego ogłosił pracę pt. "Szczątki zwierząt średniowiecznych z Wolina", która stała się podstawą do uzyskania w roku 1961 stopnia doktora habilitowanego. W 1967 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a zwyczajnego w roku 1976. Zainteresowania naukowe Profesora Mariana Kubasiewicza obejmowały poza klasyczną anatomią, również archeozoologię i teratologię. Był on pionierem zastosowania podstaw informatyki przy gromadzeniu danych o wadach rozwojowych bydła. Wraz ze współpracownikami zgromadził i opracował ogromny zbiór zwierzęcych materiałów wykopaliskowych. Materiał ten dostarczył wielu interesujących informacji o archeofaunie różnych regionów Polski i niektórych rejonów Europy. Ponadto zgromadzone szczątki kostne koni, bydła, owiec, kóz, ptaków i ryb stały się materiałem do badań realizowanych na stopnie naukowe, doktora i dr habilitowanego. Wyniki tych badań przyczyniły się do poznania sposobu chowu zwierząt gospodarskich, ich użytkowania, przebiegu udomowienia i biologicznych następstw domestykacji. Wiele z tych osiągnięć cytowanych jest również w literaturze o zasięgu światowym z zakresu osteoarcheologii nawet obecnie.
Profesor Marian Kubasiewicz od 1963 roku był członkiem i jedynym przedstawicielem Polski w Komitecie Wykonawczym Międzynarodowej Rady Archeozoologicznej (ICAZ) powstałej przy UNESCO i działającej w tej organizacji Komisji ds. Historii Rolnictwa. Za swoją działalność organizacyjną na rzecz Uczelni, w której był: prodziekanem Wydziału Zootechnicznego (1956-1957), dziekanem Wydziału Rolniczego (1961-1962), prorektorem Uczelni (1962-1964), dwukrotnie rektorem (WSR - 1962-1964 i AR - 1981-1984). Za działalność naukową i dydaktyczną, a także za zaangażowanie w rozwój Regionu, był wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Uhonorowano Go m. in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem i tytułem Zasłużonego Nauczyciela PRL, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Był wielokrotnym laureatem nagród Ministra Oświaty i Towarzystw naukowych.
Opracowanie na podstawie materiałów źródłowych - Prof. dr hab. Piotr Baranowski
